benden bir makale olsun istedim turunu cinsini onemsemeden etrafimdaki insanlardan birer ikiser baslayarak anlatasim geldi bir an icin ve bu istek yok olmadan kalemin ucunda toplasiverdi tum cumlelerim ozzneleriyle..
birinden baslamak gerek.. ama hangisinden// oyle biri olsun ki baslangicta kurulan tum cumleleri onu ifade edebilsin..
evet taniyorum galiba oyle birini..nerede ne zaman tanistik umurumda degil.. ben ona
izbulucudiyorum cogu zman.,cogu zaman ben yollarimi kaybediyorum ve o tam bir kizilderili sefi gibi dumanina bakmadan atesin nerede oldugunu soyleyebiliyor, cogu zaman cok sonralari idrak ediyorum ne yapmaya calistigini ama bi sekilde benim kaybolmamdan korkuyor. surekli elimde bir harita nereye gitmem gerektigini gosteren oklariyla beraber.. hic bilmiyorum ben o yazilanlari cizilenleri aslinda ilk okul cocugundan beterim..acikcasi ben okuma-yazma bilmiyorum. daha takamadim o kirmizi kurdeleyi ben onlugumun bembeyaz yakaligina.. kolalanmis bide o kadar. her gun biraz daha yaklasiyorum sanki kurdeleye ama bir adim daha uzaklasiyor o benden..
her neyse ben kaybolacagim diye korkuyor iste ve elimde bir harita sokak sokak ariyorum bir yerleri ve yahut birilerini..
ben coktan kaybolmusum hic bilmiyor sanki.. ve kaybolmamam icin elimde haritam dolasiyorum ordan oraya,..
diger kisi hic tanimiyorum aslinda onu.. sadece her zaman giris-cikislarda herkesi bir cesit seronomiyle karsiliyro.. adeta buralarin tek gulen yuz ifadesi ona ait.. bilmem neden.. her sabah yeniden gune merhaba diyor.. ayni dili konusuyoruz onunla ,.. o da seviyor insanlara selam vermeyi.. cani sklmamis gibi davrnmayi.. arada yasaklilaara goz ucuyla bakmayi.. ama nafile.. ben onu taniyorum.. ayni dili konusuyorz fazla laf kalabalgii yapmiyoruz kelime oyunlari oynamiyoruz ama ben onu taniyorum. o gozlerinin icini aciyor yasama ve ben onu goruyorum.. tum kayiplarima ragmen onun varlgii huzur veriyor bana..
diger kisisi yasamimin, anlatmaya deger gordugum.. biraz zor olacak bu sanki.. ccok uzak ama bir o kadar sicak ve samimi.. hangi cumleyi kursam sipsak anliyor.. nasl derler bilirsiniz leb demeden leblebi diyor. yada corum dokuluveriyor dudaklarindan.. bazen oyle seyler soyluyor ki.. sasirip kaliyorum.. ona bunlari soyleten benim dusunebiliyor musunuz.. ne demissem ona artik hep icinde bir yerlerde sevimli bir cadi sakli benim icin.. yureginin tenha bir kosesisinde sicacik bir gulumseme sakli sadece benim icin..sadece benim gorup sadece benim anlayabildiigim.. o kendini biliyor bazen gonderiyorum yazdiklarimi hemen bir ezgi dokuluyor dudaklarindan.. sanki o melodiyi soylemek icin beklermiscesine .. ben ne soylesem icinde bir ezgi.. bir melodi.. miril miril.. seviyorum onu...
bambaska bir kisisi daha var yasamama deger veren.. o da cok uzak bu iklimlerden .. seneler evveli onu tanidim ben. taa lise siralarinda.. onunde adi yazardi.. sanki sorcakmisiz da o da hemen cevap verip kacip gitmek istermiscesiine.. yanlis anlamayin hepimizin adi yazardi ama o nun yuz ifadesi bir tenefus zili kadar cabuk hizli ve telasini saklayabilecek durgunlukta .. duraganlikta tum akiciligina ragmen.. cok huzur buldu bu basim onun omuzlarinda.. ne zamna canim sklsa kapisini hic cekinmeden
dam damvurup iceri sizmayi basardim.. ilk baslarda belki yadirgadi belki kufretti.. hic konusmadi ani gelislerime dair.. belki de alisti gitgide bana.. ve bir gun ben onu biraktim.. arkamdan su yerine goz yasi doktu... gordum gozlerinin islak bakislarini.. gizlemeye calisti ama basaramadi.. okuyordum onun yuzunu artik.. sayfa sayfa ... fikrimin ince guluydu onun ezgisi dusmesi icin yeter bu satirlara..
simdilik bu kadar.. bu yaziya devam edecegim.. o kdar cok guzel insan var ki anlatmaaya doyamayadigim.. biliyorum farkindayim bu bi kac satir hic birini ifade etmeye yetmez.. o kadar buyuk ki icimdeki yerleri ne cumlelerde ne kelimelerde sadece iki gozun temassinda sakli tum ssoyleyemediklerim haklarinda..
