sasirmayiniz lutfen, oyle bir sey ki gozumde canlandirdigim sanki ben cekip cikarmaya calisirsam arkamdaki kelime yiginlari, istiflenmis baliklar gibi ustume yigilacakmis gibi geliyor.. altinda ezilmekten korkuyorum.
tekrar sevmekten, tekrar nefret etmekten korkuyorum baska bir ihtimal ki bu bence en keyifli olani, belli mi olur belki tekrar gulerim, sadece bir kez yasanmis o neseli anlarin her birine.
iste bu sebepten oturu ne kadar uzak ihtimaller varsa hepsini o saklandiklari yerlerden cikarmak istiyorum ve dolayisiyla tam da bu noktada bir dost sohbetine ceviriyoruz vizorumuzu..
....
oturdugumuz yerden, sahil bir blok asagida. aslinda blok demeyiz biz biliyorum, carpik curpuk yerlesmisizdir ve alt yapi sorunlarimizda bundan mutevellittirdir zira.
(hah evet su tam olarak anlamini bilmedigim eski kelamlar. kulagimda asili kalmis boyle havada sanki, soylerken hosuma gidiyor ve kullanmak bir zaruret olmadigindan dolayi kullaniyorum..keyf aliyorum velhasil kelam )
karsimda birisi oturuyor sahilden bir blok asagidaki caycida. yil kac bilmiyorum. sanki cok seneler evveli sanki dun gibi.. sanki her gun gibi. boguk, civa gibi agir bir hava var piril piril parlayan gunesin aksine. bahar gelmis gibi ama kistan kopmak istemezcesine kalkmaz kollari bu agaclarin bahari kucaklamak icin .
boguldum sohbetten, hemen kafamin icinde bir yere kactim indirip asansorlerimi.
asagi katlara hizla iniyoruz, tek basimayim... durduk katin birinde, yeterince buyumemisim henuz. yasim
on~oniki.. hani hep oyle derler ya.. saclarim kut .. yuzum kasim gozum hic guzel degil. sanki gelisim surecim gecen on senede tamamlanmamis gibi. inmedim, sevmedigimden bu kati. ne kolay insanin begenmediklerini terketmesi ve sevmek istememesi. kime gore neye gore. uzak ihtimallerin bile bir araya gelip bir olasiligi gerceklestirmesi kadar sacma bisi olamaz galiba.
ah geldik yine. o kiz oturmus konusuyor sahile bir blok otedeki caycida..
in in..
in asagiya cabuk.. ciziyorum, bir yerde oturmus ciziyorum. elimde kagit kalem. bir kiz ciziyorum. oralara ait olmayan bir kiz. cok gurultulu yabanci bir bar. daha buzluktan cikarilan bardagin buzu erimeden icip bitirilmis icinde duran bira. farkedince bittigini agzimdan cikan ilk soz obegi " mekcu cuseyo" oluveriyor hemen, getiriyorlar hemen sagolsunlar. donuyorum cizmeye, bos kalan yerlerine ise bir seyler karaliyorum.. o kadini yaziyorum ciziyorum. en cok ozledigim kadini. gozlerim doluyor karanligin ortasinda. burasi neresi bilmiyorum artik. etrafimdaki herkes cok egleniyor, gozleri gunesin dogusunu gorseler bu kadar gevrek gevrek gulmeyeceklerinin habercisi.. issizlasiyor etraf birden, gurultuler goruntuler ait olduklari yere gidiyorlar.
agir agir uzaklasiyorum kapisindan cikip, renkli tabelali sokaklarindan usulca ilerliyorum, kulagimda bir hastalik habercisi parca. ezgileri buraya ait degil. kayboluyorum karanliginda gecenin. elimde bir anahtar aklimda olmasi zaruri bir sifre. once sifre girilecek sonra anahtar takilacak. daraliyorum girdigim yerde. adimlarim siklasiyor sanki duvarlar ustume ustume geliyor sanki duvarlar birbirini cok ozlemis. sariliyorlar beni de aralarina alip.. ayrilmiyorlar..sessizce izliyorum bu hasret kokan sahneyi..
sonra o kadin dusuyor hic gitmedigi yere. yada ben dusuyorum o kadinin oldugu yere.. burnumda bir koku.. gunaydin diyor..
gercekten gunler ayar mi. yoksa ben mi ayarim bilemiyorum. beynim zonklarken ilik bir dus sonra sert bir kahve. tekrar ayni sokaklardan bu kez farkli bir izlencede aliyorum solugu. gidiyorum. gelecekmiyim bilmiyorum.
herneyse..
yine sahile yuruyelim mi diye yineliyor omzumu durten kiz ucuncu defa mi ne..
boyle mal mal bakmakta nerden cikti. olur o da olur diyorum yuruyelim. yolda yururken birer bira da aliriz her hikayede yer alan kosedeki bakkaldan. bozukluklari denklestirip.
"hesabi alabilir miyiz" diyor ayni kiz garsona. "tabii efendim.. "
efendiler gotursun seni sapsal.cikiyoruz.
aksamustu biraz serinlemis sanki hava. isinmak icin koluma giriyor. yada ben oyle saniyorum. ellerim buz gibi sanki ilik bir dus almis cikmiis gibiyim, saclarim halen islak. yuruyoruz boyle bi iki dakka kol kola. koseyi gecince ilk solda bir bakkal buluyoruz. boylece her hikaye ayni degilmis kanisina variyorum.
