ToTem

Totem yaptim.. ayin onuna kadar disari cikmazsam fena cakacagim yuzyirmi dakkalik maratonda..
oysa oyle bi icim tasiyor ki.. deniz kum gunes.. oy oy oy...
var gidesim bi yerlere toteme soylemeden kacar gidersem haberi olur mu ki diye endiseliyim.. bellki caktirmadan yaparsam haberi bile olmaz.. ama oyle bi istiyorum ki gitmeyi.. :S neyse bakalim.... son bi kac saatim kaldi geriye.. karar vermeye.... bakalim belli olmaz cikar giderim belki.. totemini yemisim deyip..

hey sun !! hold on!! im comin' 4u:D

kaybettim.
dun saat 20 sularinda ben O'nu kaybettim. bu sabah uyandigimda o yoktu artik burada. hic gelmemek uzere gitti . buradan buralardan cok uzaklara.
ve simdi burada oturdum cok sakin bi sekilde kayit altina geciyorum. onun "gidisini"...
hicbirimiz haketmedik o da haketmedi belki boylesi bir sonu. ama O da hersey gibi  guzel yada cirkinlige aldirmadan bitti, nihayi kacinilmaz bir son olarak..
sesler tek bir odadan gelmiyordu; kirilip dokulunce tum biriktirdiklerimiz sircalarimizdan, ustunde tepinmeye basladik kanamasina aldirmadan tabanlarimizin.
fazlaliklari atamadik.
dusununce simdi
hayatimi tekrar bastan kurdum bu sabahla.
Onsuz bir hayat.
O gidince baslamisti iste.
O cok uzaklara gitti.
gelmeyecek bir daha.
ve gozumde tek bir damla yas bile yok.
O gidince tum sorunlar cozuldu kokunden. ayilmak icin kacinci kahvemi ictim animsamiyorum ama sanirsam deliksiz bir uykudayim halen daha. uyandirilmayi bekliyorum. gozlerim acik inatla.
ne gordugum belli degil mi. ??

yeniden bir hayat kurmak uzereyim..
ama olmuyor devrimler bir gun icinde oluyorken, reformlarin hayata gecirilmesi aliyor bir kac zaman.
ilk nereden baslamali yasamaya.
belki uzun soluklu bir tatil ilac gibi gelecek; belki felekten bir gece.
belki (e) hic biri.
saglam bir kitap bulup okumaliyim icinde saglam iliskilerin anlatildigi resimli figurlu bir seyler.
kucuk kiz bir elinde balon anne babasi arasinda guzel bir gulumsemeyle poz vermis.
anne babanin yuzu net degil.. kim olduklari cok onemli degil. o minigi mutlu edebilmek icin elele vermisler.
bir suru basari hikayesi ardi sira imza atilanlar arasinda.
basarili okul yillari; lise, univ. blah blah.. ve iste nihayi son.. hic bitmeyen sonsuz gulusler.
gunesler ulkesinden insan manzaralari.
sahi karanliklarda da guler mi bu tablolarin herbiri? evetse, neden  benim hikayem bambaskaydi.
en cok dort yasinda lunaparka gittigimizde babamin omzunda yukseldigimi dusleyerek yazdigim yazida mutlu olmustum. sanki oncesi sonrasi hic yasanmamis gibi. aslinda ne fark eder.. aslinda biz hic lunaparka gidip atli karincaya binmedik ki oylesi bir mutlulukta..
sadece bir portre benim hayalini kurdugum.
dunyayi kurtarmanin bir kac cesit yolu vardir. peki ya kurmanin ...??
yeni bir dunya kurarken hic yikildigini da hayal ettiniz mi..
kumdan kaleleri yikan ilk dalga midir yoksa ardi sira gelen dalgalar midir.
peki ilk atilan kursun mudur asil nihayi hedefimize bizleri goturen.. ??

ve ben henuz tetik cekmis degilim. cunku silahi kime dogrultursam dogrultayim hep kendi yansimami goruyorum.. kiyamadigim tetigi cekmeyi dusunduklerm mi yoksa kendim miyim bilmiyorum.. ama ben bu sabah bi seyiin eksikligiyle uyandim,, o eksiklik neydi hic bilmiyorum.. ama biliyorum ki tuhaf bisiler oldu dun gece karanlikta....

Zanli

siz hic islemediginiz bir suctan öturu yargilandiniz mi ?
hic gormediginiz hatta adini bile o spot isigin altinda ilk defa duydugunuz birinin, katili olmakla  suclandiniz mi ?
hafizam yer yer kuvvetlidir, parcali bulutlu havalar gibi zira zaman zaman islatir yeryuzumu yagmurlarim.
ama yanilmam.
isin icinde bir bit yenigi var diyorsam vardir.
sogukluklarinizi, ölum gibi donuk bakislariniz ne kadar sicak bakmaya calissa da disari yansitir ve ben hissederim gozlerinizin icine baktigim anda.
gercek demis birisi.
gercek nedir ki? benim arada sirada heyheylerimin gelmesi sonra zivanadan cikip serseri mayin moduna gecisim mi.. eger oyleyse birakin beni yalniz tek basima patlarsam inanin cevreye zarar vermem. belki patlamanin etkisiyle kapi pencere iner ama onun disinda kisilere zarar vermem.
bazilari suclasinlar beni benim gibi olanlari
ama inanin o isimlerin her birini ilk defa ben burada duyuyorum ve kullandigim iddia edilen cinayet silahlarinin nasil kullanilacagini bile bilmem.
velhasil kelam hakim bey
BEN MASUMUM!

Agir kosullarda geciyor su gunler,  ekmegi karneyle verdiklerinden degil yasanan buhranlar.. aksine cok yiyip  hazmedemediklerimizden kaynaklaniyor. 

simdi gitmek icimden gelmiyor. bir tek seye ihtiyacim var ama o burada yok.. sigaram yok. ve su an gece bilmem kac. biraktim onu ya. cezalandiriyor beni en fenasindan. oysa daha dun bir arkadasin henuz 27 yasindaki bir arkadasin kanser teshisi koyuldugunu ogrendim. olumun soguklugu bir kez daha gecti ustumden ve diken diken oldu tuylerim. 

hic dinlemeyecegim demistim cem adrian ama yine basladim dinlemeye. ne kadar varsa yapmam dediklerim hepsini yaptim ben. 

sigara icmem dedim. nefret ettim icenlerden. en kesi oldum ciktim. icki icemem dedim. en beteri oldum icki masasindan kalkmayi ogrenemedim bi turlu. sayet sertifika zorunlulugu getirseler almayi beceremeyecegimden korkuyorum.. 

bisiler tuhaf bu aksam.. 

havalardan sanirsam.. 

hava hep kapali son bi kac gundur. gunes varla yok arasinda... o da bilmiyor canini acittigini dunyanin.. 

yavrusu o onun.. neden acitmak istesin bilerek.. tek gaylesi gece gunduz farki yaratip karanligi ve aydinligi ogrenip sogukla sicagi ogrenelim.. bahar geldiginde ciceklerin acilmasini isaret bilelim saclarimiza papatyalardan taclar yapip kolumuzda sepetmiz yollara duselim.. 

iste ne bileyim.. 

islerim var benim .. yazamayacak kadar mesgulum.. ozur dilerim.