Salı, Ağustos 10, 2010

dreams are gone whatelse remain ...

ben hic hayal kurmadim.. ne zaman gozlerimi kapatip hayal kursam birileri el fenerini gozumun icine icine tutup gercege uyanmami sagladi. sonra harika planlari varmis tanrinin benim hakkimda onu da ogrendim. muthis planlar benim hayalini bile kuramayacagim kadar guzel bir yasanti vadetmekteymis. pembe panjurlu yuvamin olacagindan soz etme geregi bile duymuyorum, havuzundan mi yok artik bide o futbol sahasi buyuklugundeki -ki bu saha boyutu hakkinda cesitli celiskilerim olsa da- kati surette bahsetmek istemiyorum. hersey harikaydi ve harka olacakmis kulagima fisildananlara bakis. dur bakayim hangi satirda yaziyormus bu.. ha evt buldum buldum buraya saklamistim. hikayelerimi anlaatacagim birbirinden miniklerde cabasi. durun durun hepsi elbette ki benim degil, hangi devirdeyiz.. orduya asker voleybol takimina da oyuncu yetistirmek kanaatinde degilim. bugunlerde sicak havalarin etkisiyle bazi dusunceler goruldugu uzere boyle lackalasabiliyor. ne gibi derseniz.
genlesen tren raylarini ornek gostrebilirim size. ve ne bileyim belki elektrik direkleri arasinda -ki buyuk sehirlerde artik yer altindan geciyorlar bildigim kadariyla- artik haberci kuslarin olumune neden olan, ciplak tele dokundu oldu haberleri de tarih oldu. tabii kucuk sehirlerde yasiyorsaniz da orasini ben bilemem..

Hiç yorum yok: