simdi gitmek icimden gelmiyor. bir tek seye ihtiyacim var ama o burada yok.. sigaram yok. ve su an gece bilmem kac. biraktim onu ya. cezalandiriyor beni en fenasindan. oysa daha dun bir arkadasin henuz 27 yasindaki bir arkadasin kanser teshisi koyuldugunu ogrendim. olumun soguklugu bir kez daha gecti ustumden ve diken diken oldu tuylerim.
hic dinlemeyecegim demistim cem adrian ama yine basladim dinlemeye. ne kadar varsa yapmam dediklerim hepsini yaptim ben.
sigara icmem dedim. nefret ettim icenlerden. en kesi oldum ciktim. icki icemem dedim. en beteri oldum icki masasindan kalkmayi ogrenemedim bi turlu. sayet sertifika zorunlulugu getirseler almayi beceremeyecegimden korkuyorum..
bisiler tuhaf bu aksam..
havalardan sanirsam..
hava hep kapali son bi kac gundur. gunes varla yok arasinda... o da bilmiyor canini acittigini dunyanin..
yavrusu o onun.. neden acitmak istesin bilerek.. tek gaylesi gece gunduz farki yaratip karanligi ve aydinligi ogrenip sogukla sicagi ogrenelim.. bahar geldiginde ciceklerin acilmasini isaret bilelim saclarimiza papatyalardan taclar yapip kolumuzda sepetmiz yollara duselim..
iste ne bileyim..
islerim var benim .. yazamayacak kadar mesgulum.. ozur dilerim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder