Dibi TuTmuşLara

kaybettim.
dun saat 20 sularinda ben O'nu kaybettim. bu sabah uyandigimda o yoktu artik burada. hic gelmemek uzere gitti . buradan buralardan cok uzaklara.
ve simdi burada oturdum cok sakin bi sekilde kayit altina geciyorum. onun "gidisini"...
hicbirimiz haketmedik o da haketmedi belki boylesi bir sonu. ama O da hersey gibi  guzel yada cirkinlige aldirmadan bitti, nihayi kacinilmaz bir son olarak..
sesler tek bir odadan gelmiyordu; kirilip dokulunce tum biriktirdiklerimiz sircalarimizdan, ustunde tepinmeye basladik kanamasina aldirmadan tabanlarimizin.
fazlaliklari atamadik.
dusununce simdi
hayatimi tekrar bastan kurdum bu sabahla.
Onsuz bir hayat.
O gidince baslamisti iste.
O cok uzaklara gitti.
gelmeyecek bir daha.
ve gozumde tek bir damla yas bile yok.
O gidince tum sorunlar cozuldu kokunden. ayilmak icin kacinci kahvemi ictim animsamiyorum ama sanirsam deliksiz bir uykudayim halen daha. uyandirilmayi bekliyorum. gozlerim acik inatla.
ne gordugum belli degil mi. ??

yeniden bir hayat kurmak uzereyim..
ama olmuyor devrimler bir gun icinde oluyorken, reformlarin hayata gecirilmesi aliyor bir kac zaman.
ilk nereden baslamali yasamaya.
belki uzun soluklu bir tatil ilac gibi gelecek; belki felekten bir gece.
belki (e) hic biri.
saglam bir kitap bulup okumaliyim icinde saglam iliskilerin anlatildigi resimli figurlu bir seyler.
kucuk kiz bir elinde balon anne babasi arasinda guzel bir gulumsemeyle poz vermis.
anne babanin yuzu net degil.. kim olduklari cok onemli degil. o minigi mutlu edebilmek icin elele vermisler.
bir suru basari hikayesi ardi sira imza atilanlar arasinda.
basarili okul yillari; lise, univ. blah blah.. ve iste nihayi son.. hic bitmeyen sonsuz gulusler.
gunesler ulkesinden insan manzaralari.
sahi karanliklarda da guler mi bu tablolarin herbiri? evetse, neden  benim hikayem bambaskaydi.
en cok dort yasinda lunaparka gittigimizde babamin omzunda yukseldigimi dusleyerek yazdigim yazida mutlu olmustum. sanki oncesi sonrasi hic yasanmamis gibi. aslinda ne fark eder.. aslinda biz hic lunaparka gidip atli karincaya binmedik ki oylesi bir mutlulukta..
sadece bir portre benim hayalini kurdugum.
dunyayi kurtarmanin bir kac cesit yolu vardir. peki ya kurmanin ...??
yeni bir dunya kurarken hic yikildigini da hayal ettiniz mi..
kumdan kaleleri yikan ilk dalga midir yoksa ardi sira gelen dalgalar midir.
peki ilk atilan kursun mudur asil nihayi hedefimize bizleri goturen.. ??

ve ben henuz tetik cekmis degilim. cunku silahi kime dogrultursam dogrultayim hep kendi yansimami goruyorum.. kiyamadigim tetigi cekmeyi dusunduklerm mi yoksa kendim miyim bilmiyorum.. ama ben bu sabah bi seyiin eksikligiyle uyandim,, o eksiklik neydi hic bilmiyorum.. ama biliyorum ki tuhaf bisiler oldu dun gece karanlikta....