eski bir pikapla beraber dinledigimiz bir muzik vardi hatrlarmisn ...
tum sessizligiyle bize eslik eden ruzgarin hisirtisi carpmisti kulaklarima uzerimize vuran sokak lambasinin dusurdugu izdusumlerimizde.. ilktin ya yuregimde bir heyecan firtinasi kopa gelmisti yitik benligim canlanmsiti hizla atan kalbimdi bize yetsmeye calisan, senin opuslerin di benim kurumus catlamis daha boyanma ihtiyaci duymayan korpeligime ates dusurten,..
hicsellik dedin adima cok anlamlar yuklemek isterken adim hiclik oldu araya giren varlik bilincinin yok olusuu benligin yitirilisi bir bir avuclardan kayisiydi senle bereaber gidisinle beraber kalkan limanimdan usulca ansizin bir sabah, bir aksam, bir gun batimi, yada gun dogumu..
adi gun batimi olsn biidaha hic dogmayacak guneslerime vedaydi senin gecp gidisin nede olsa..
iste yine anilardan gecen bir gun bi daha dogmayacak guneslerin sizintisiyla aydinlanan hersey olmaya calisan ama bir turlu onu bile beceremeyen yitirilmis genclik yillarinin sairinde dedigi gibi dante gibi yarisina gelinmis omurlerin ziyanliginda kelime cambazliginin da artik bir ise yaramayip saklayamacagi kadar acik ve aci izlerle dolu bir yuz..
hep bir seyler anlatmaya calisan birbirinin tekrarli yansimasi haline gelmis yasamlarda bende burdayyim cigligini basamicak kadar tiz bir sesin sahibi oluvermek. yillarin eskittigi bedeninin agirlasmasi halbu ki nasilda hafifcik oluvermisti senin varlik yillarinda..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder