olmuyor be guzelim olmuyor.. inan bildigin gibi degil cok ugrastilar yontup adam etmek icin cok ugrastilar bir kaliba sigdirmak icin ama banamisin demedi..
ben, bizim cocuklar, mahalle esrafi, konu komsu herkes ama herkes bir el atalim dedi bi umut dunyasi ya.. olmadi o adam olmadi.. olan o kadina oldu.. hep geri geri gitti adimlari evin kapisini acarken ev demeye bin sahit viraneye.. kilidi asmadan yapraklari yosmadan .. eski kirik dokuk bahce kapisini her aksam iteler eger guz basiysa sari yapraklari hisirdatarak yururdu.. kurumus havuza hep ic gecirerek bakti.. eskiden coluk cocuk gfelir oynar pur nese kesilirdi bu bahce diye icinden gecirdi .. her aksam hemde her aksam.. ama o agaclar yok artik guz gelince ayaklarinin altina yapraklarini dokup hisirdamasini dinleyecek o agaclar yok artik. \
hep o nun yuzunden oldu.. ne zman girdi o eve .. havuzun suyu cekildi.. agaclarin dallari kurudu.. bahce adeta konusuyor ve git buradan diyordu ona.. ama onun boyle zirvaliklarla ugrasacak hali yoktu.. belki giderse bir umut yeserir diye mahallelinin bekledigi agaclari o bir sabah uyanip acimasizca katletti.. kadin sustu.. bir daha hic kimse sesini duymadi.. kadin sustu.. o geldi, once havuz, sonra agaclar, ondan sonra da o kadin kurudu.. artik sadece nefes aliyordu.. kim bilir belki onu bile almiyordu.. bazen onumuzden gecerken gogsune bakardk kabarip iniyor mu diye. yasayabildigine hayret ediyorduk.. o kadin sustu.. o narin, pur nese kadin sah damarina bir nester atmis olmali.. hic kan yok.. cok kan kaybetmis belli ki.. cok.. mahalle oluk oluk kirmiziya boyanmaliydi.. hani nerde kirmizi..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder