Pazartesi, Nisan 20, 2009

yogh ole biri



garipti. ustunde ekose bir gomlek altinda buz mavisi bir kot. sarsak aksak bir yuruyus. elleri nereye gidecegini nerede duracagini bilemez hallerde.. sesi varla yok arasi.. ama gozleri.. gozleri kipirtisiz. mihlanmis dudak hareketlerini sustururcasina hareketsiz oylece bakiyor. kelimeler kaleminin ucunda.

yersiz yurtsuz..

herneyse..
neyselerde kalsin..
simd mirildaniyorum ben bi kac parca -aklimda kalanlari. ama olmuyor bir turlu ya ritmi tutturamiyorum yada ne bileyim sozler aklima gelmiyor. uyduruveriyorum; kendimden bir seyler eklemis buluyorum. kazara birileri dinleyecek olsa yanlisimi ayibimi bulacaklar biliyorum ama elimde degil, bosluklu birakamiyorum. sonra diyorum ki kendi kendime;
"senden iyi soz yazari olur kizim".

evet ben yazarim hemde fena yazarim. aklima eserse, damarima da basarsaniz ben cok pis yazarim ve inanirsinz. tum masallarimin kahramanlari gercek hayattan kopup gelmez sadece duslerimde vardir oysa. ve ben inanirim onlarin gercek olduguna ne olur sizler de inansaniz der, kurdugum cumleler.
bir kac iyi adam da vardir aklima gelenler arasinda. gerisi kotu mudur bilemem . kotu hukmunu verecek olgunlukta degilim zira yada soyle soylemeli yaraticisi ben degilim kotu adamlarin.
gozlerim isil isil degil aksine altlari mor halkalidir. uykusuzluklarimin eseri olur kendileri ve gururla yuzumde tasimasini severim.arada bir canimi skcak olurlarsa bir kapaditici pudrayi cok gormem kendilerine.

acidan morardi demiyorum kasten. aci cekmedim dogru durust. ama bugunlerde bir migdem agriyor ki dusman basina.benim acim midemden ibaret velhasil kelam.. sebebine gelirsek sahile indim gecenlerde de havalarin aldaticiligina inanip ve bu mevsimde hasta olanlar kervanina katildim, boylece. ama guzeldi. aci si ayri guzel. sozum ona midem agrimazdi benim hic ya, birden bire agridi iste. sut iciyorum, gecermis diye.. oyle dediler hic bi fikrim yoktu dune kadar sutun mide agrisina iyi geldigi konusunda ama gelemedi bi turlu o iyilik.. halen acioo...

cok kalabalik burasi bir bilseniz. bir gorseniz. uzansak bi soyle kumsala atsak havlularimizi bakin size daha neler anlatacagim.ceplerim doldu tasti anlatacagim hikayelerle.

ama aksamlari eve gitmiyorum ben. gidemiyorum.. cunku kapi duvar. annem evde olmasa gerek anahtarlarim da icerde kalmis yada ben unutmusum bi yerlerde..
tabii anahtarlarimin da beni unutmus olma olasiligini hesaba katmak gerek.
annem olsa evde kesin acar o kapiyi ama simdilerde "kapi duvar". konu komsu da yok etrafta, calayim sicak bi cayini iceyim, annemin gelisini bekleyeyim sonra o gelsin ve eteklerine dolayayim kollarimi..
ermesin kollarim onun beline.. uzanayim "hoppacik" yapsin, alsin beni gogun en yukseklerine.. bir daha, bir daha "hoppacik" yapsin.. arkaya dussun kafam saskin bir pilot olup "kikir kikir" guleyim.. saclarim yumusacik olsun.. opsun kafam geriye dogru gittiginde gidigimdan gidigimdan.. daha bir kikirdayayim.. kikir kikir.. annesinin gul kokulusu hep kikirdasin boyle emi..

hos sevmem ben gul kokusunu ya neyse.. ben oyle kokarmisim anneme.. belki oyle kokarim belki degil, hic bilmem aslinda ben nasil koktugumu ya neyse. yok oyle isim yapmis kokulardan surunnme aliskanligim.

sonra bebegimi alsam saclarini tarasam kiyafetler diksem bir kosede ona.. ama yok iste annem evde yok.. kapi duvar..
ve ben ..

ben o kapinin onunde oyle saatlerce elimde valizim; dunyami tikistirdgiim, hepsinin disari cikmak icin can attiklariyla benim olanlarla dolu olan valizim .. orada oylece bekliyoruz annemin gelisini.. annem gelirse kapiyi acacak bize.. annem gelirse sayet ben onun gidigindan opup hoppacik yapacagim.. kikir kikir gulecek gul annem benim..

"iste anne boyle.." diyip tum huzunlerimi cikartacagim bir an once valizimden.. "tikis pikis kizim sen ne yaptin boyle" diyecek .. susacagim.. "kizim" dedigi icin mmi yoksa gercekten ne yaptigimi bilmeyerek yaptiklarimdan oturu mu bilemeyecegim ama bogazima bir seyler dugumlenecek dugum dugum konusamayacagim.. bir mendil cikartacak annem bayramlik cekmecesinden..
gidemedgim bayramlar icin ayirdiklarindan en guzelini uzatacak , opecek nemini gozlerimin.. susacagiz bir muddet.. sessizlik guzel sonra o tikis pikis eskiler goze gelecek kime ait olduklarini degil nedne bu zamana kadar anlatilmadiklarini merak eden bakislar savuracak uzerlerine.. ofkelenecek onlara

"buraya kadar zahmet etmissiniz beyler ama size yer yok benim kizimin valizinde"

diyecek, belli ki gozleri ikinci cumlesinde.. onlar arsiz ; 'sus gul annem' guzel gozlerni onlar icin yorma.. ben unuttum.. bak karsindayim..

"O"; hani su ekose gomlekli, onu alalim oradan o sussun herseyden once.. hicbirsey baslamadan o sussun.. yogh ole biri diyelim cumlemizin basina.. digerleri daha kolay.. tek bir cevap haklari var. ama "o" ..
en zor en guc olan da o ya..
......

1 yorum:

Adsız dedi ki...

bi an bakmak istedim var mı yoksa yogh ole biri mi hala diye, gerçekmiş, şaşırdım önce ama anladım, neden diye soruyo insan sonra midesi ağrıyo ama soğuktan değil ne sahilde üşütmekten ne yağmurda ıslanmaktan ne de hastalıktan.. iyi davran kendine