Salı, Nisan 20, 2010

iKi KELAM

insanin girdigi yer kirliyse bilimin ve teknolojinin girdigi yer ne kadar saf ve  temiz kalabilirdi..insanlar yeryuzunde olmasaydi hayvanlar ozonu delip buzullari eritebilecek kapasiteye ulasabilirler miydi.. yoksa bizi yanilgaya dusuren goremedigimiz baska bir tipa delici mi var?

Gunun guncelleri.
Bir)
esrefpasadan konak istikametine dogru basladigim yuruyusten gumruk dolaylarinda takilan bir enstantene:
 Adam 30-35 yaslarinda 1.70 boylarinda siyah gomlekli aniden el frenini cekerek arkasina doner ve "Pardon, bisi sorabilir miyim ?" der.. Neye ugradigini bilemeyen bi care ben yurumekten bitap dustugunu belli etmeyen bir tokluktaki ses tonuyla "Evet" der.  Bu "evet" sadece gelecek olan soruya, ki kuvvetle muhtemel yon, adres vs vs cinsinden yolda yururken tanimadiginiz kisilerden yonetilebilecek olan sorulardan herhangi birisine hazir oldugumun gostergesi modundadir. Ama karsi taraf kendisinden hic beklenmeyecek bir ozguvenle der ki,
" siz turk musunuz?" ..sahsim adamin yuzune anlamsiz anlamsiz bakar ve biraz ofke sinirlarina yaklasan bir yuz ifadesine burunmek uzereyken, adam lafini su cumleyle tamamlar.. "Yabanci gibi bir gorunusunuz var da o yuzden sormak istedim.." sanki adam bu cumleyi tamamlayamadi, yada tamamladi.. Peki ya tamamlamadiysa duyduklarim benim uydurmalarim mi yani ofkeme gem vurma yontemi miydi bilemedim ama adamin yuzune bir tokat gibi sert bir bakis attim ve yolumu degistirdim., yurumeye devam ettim, taa ki takip edilip edilmedigimi anlamak icin arkama donup bakincaya kadar.  adam takip etmemisti beni sadece kucagimda kameramla biraz korku salmisti sehrin en islek caddelerinden birinde.

iki)
ve atinca ustumden bu sacmaligi sevgi yolunun anlamsiz karmasasina biraktim kendimi. oglen gunes tam tepedeyken neden bir sapkam olmadigindan dert yandim.. deli gibi maxi ayran icme arzumu bastirmak istercesine etrafima bakindim ama kitapcidan -yani su malum oss, lgs, lys, kpss, uds, ales ve bilimum sinava girmek icin hazirlanmak zorunda olan bir toplumun kayip gencliginin anlatildigi standlari gordum. duydugum hicaptan oturu mu, yoksa gercekten ayransizligin yarattigi derbederlikten midir bilinmez basimi onume egdim ve basladim kaldirim taslarinin uzerinde SOS oynamaya.. Save Our Souls.. !!
ve birden bir ses
"yardimci olalim bayan" dedi..
istemsiz bi sekilde basimi sesin geldigi yone kaldirdim. su aslinda kitap satilmasi gereken ama satilmayan sadece bilgi ve becerilerin sinanmasi icin girilen sinavlarin ticaretinin yapildigi standlardan birisinin onunde bir taburenin ustunde oturan gencten bir cocuktu goz goze geldigim yani bana yardimci olmak isteyendi ..

(kultur hazinelerinin korunmadigi insanlarin okuma aliskanliklarinin yitirtildigi bir cagda olsumuzdan dolayi soruyorum, edinilmeyen bilgi ve beceriler kime gore ve neye gore sinanabilir?) 

sadece kucuk harflerle " bana mi " diyebildim cocugun suratinin orta yerine bir taraftan  yurumeye devam ederek ve aramiza koca bir palmiye agacinin govdesi girdi.. en son duydugum sey arkamdan kopan bir kahkaha oldu. ben de kopardim artik guldum attim icimdekini.. artik aclikta vardi, midem dun geceden kalmisligin cezasini kesmekteydi zira.
Ve ilk yesil kanepeli kumpirci ye oturdum, cellist cadisi da yoldaydi, gel dedim. geliyorum dedi. bi kac msj da tavladim onu. (= oturduk orada bi sure daha. arka fonda ezginin gunlugu calmaktaydi ruhumuzu naif naif oksayarak. dusmek gerekti yola kalkip. artik kitap fuarindaydik.

evet dun le bugun ben izmir kitap fuarindaydim... kelime haznem deli bir aclik duyuyordu zira.. tipki karnim duydugunda acil sinyaller gondermesi gibiydi duydugum bu aclik.
kullanmak icin uygun yerlerde uygun kelimeler. ve kendini daha iyi ifade edebilmek icin gerekti ilk firsatta karnini doyurmak ve izmir kitap fuari bunun icin en ideal yerdi. iki bucuk senenin acisini cikarmaliydik .. ben ve kitaplar.. arada bozmadi o bilgi ve becerilerin sinandigi soru bankalarinin para bankalarina donusturuldugu reyonlar ama bu yasadigim zevki onlar bile bozamazdi.. elimde kameram yuregimde daha yazilmaya yeni baslanmis bir hikaye.. kelimeler dilimin ucunda .. uzak bir seruvenden donmus tumcelerim.. actim kapiyi...

Hiç yorum yok: