Ortunmekten korkan bir toplum ne raslantisaldir ki yine kendi ustune kabuk baglamaktadir. Dusuncelerin ozgurlugune kavusup gokyuzunun ucsuz bucaksiz sonsuz enginliklerine salinamayacak kadar “evcillestirilmis ruhlar” vahsi hayatin kanunlarini unutmustur.
Bir atmaca kadar yukseklerde ucmaya ; gozleri bir kartal kadar keskin bakmaya, disleri bir aslan kadar parcalayici olmaya aliskindi oysa ki. Simdi ise sahnede, modern dunyanin tum o "postmodern dekorlari"yla, kapali kutular icerisinde kistirilmis "yasamlar". Ve yine bu kistirilmis yasamlarin devam ettirilmesi uzerine kapatilmis baska kutulardaki dosyalar ve belgeler in islenmesi icin odenen ucretler...
Eger sansliysaniz; bir kutudan diger kutuya gecerken daha yukseklerdeki baska kutularin ortemedigi bir dagin arkasina yaslanmakta olan gunesi seyreyleyebilirsiniz. hucrelerinizi artik temiz oksijen degil yakici egzoz gazi isgal etmektedir. Git gide karariyor, gitgide acilardan buzulup sahsi kutunuzun bir kosesinde dizlerinizi cekip ana rahminin sicakligini aramaya basliyorsunuz.
Kanatlariniz yok artik, modern hayatin "postmodern dekorlari" arasina sigdirilamadigindan cok isikli kentin caddelerinde bir gece yarisi sokulup alindi. Bir hiclige dogru ilk adimlar orada atildi. Ozgur ruhunuz artik bir hukumludur. Sucu ozgur olmaktir. Cezasi kutularin icine bir fare gibi skisip kalmaktir.
Ve fahiseler onlar ise her seferinde ruhlarini serbest birakip ozgurce sevisebilmektedirler. Hazzin doruklarina vardiklarinda; eger cok isterlerse sizi de o doruklarin zirvelerine vardirabileceklerini, cigliklarinin arasinda ince tiz bir sesle hukmederler. Sadece dinlemesini bilin, yeter.
Ve o fahiselerin pezevenkleri.. iste onlar.. Hawaii desenli gomlerinin uzerlerinde nasil duracagini bilemediklerinden; biraz kaygili, biraz kirli bakislarla, gelecek yeni musterilere sunacagi nice ozgur ruhu kafeslemeye calisirlar.
Ve artik fahise de olsa o ozgur ruhlarin kimlikleri, hic affetmeyecek de olsalar ozgurluklerinin ellerinden alindigi yalanini atan tum orospu ruhlu pezevenkleri, yilmadan her sevismede ozgur ruhlarini serbest birakirlar kutunun bir kosesine sinmis zavalli ruhlarin zavalliligina inat..
Hadi simdi ortunun, tum gunahlariniz benim olsun.. cesaretiniz yoksa bakilmasina ciplakliginiza daha fazla, ortunun.. hadi durmayin..
Yatak carsaflari olmaz , onlar bir sonraki musteriler icin hazir olmali..
temiz..mis kokulu... sakiz gibi beyaz..
4 yorum:
simdi bu kiz mi ozgur o zaman, aman aman, kan revan, yalan ve de biraz dolan.... bir de kufurlerin ardinda biraz hayat kizginligi hemi de....
simdi farkettm aslinda ne kadar benzedigimizi.. birilerinin hazinkar oykusu, gun isigi gormemis hikayelerinden sadece biri,tek bir parcasi.. ask entrika,yalan hepsi "o" filmin bu karesinde.. dekordan tasarruf,, malumunuz ekonomik krizler.!
O küçük kutucuklara nasılda yarışırcasına koştuk zamanında.. Hem de birbirimizi ezme pahasına.. Ya şimdi... Şimdi, kutuyu kemirmeye çalışıyoruz.. küçük küçücük diş izlerimiz ve kutularda .. Ama bir gün ve mutlaka bir gün. Bir küçük delikten kaçabilme umudu hep içimizde.. Örtünmek.. Çıplaklığımı kimse görmesin diye.. görüpte gülmesin diye.. İyi de ya benim gördüğüm "kendim".. Gözlerimi kapıyorum.. Gözsüz gördüğüm "kendim"..
Şimdi ne olacak sence_?
korkup kacmak istiyormusun simdi gozsuz gordugun ciplakligindan?? yoksa kosup sarilmak mi istiyorsun..?? arkani donup gidebilecekmisin?? ciplakta olsa o sensin iste.. ben bilmiyorum. ciplak bir benim iste soyundukca rahatliyorum rahat bir nefes aliyorum. giydiremiyorum tenime hic bir kiyafeti degen her bir kumas parcasi yakiyor. bu da mi bi isaret yanacagima dair.. bilmiyorum inan ki...
Yorum Gönder